Verhalen achter de Dijk - Hans Korsten
Hans Korsten (73) uit Middelaar is van oorsprong geen Limburger, maar de Maas kent hij al zijn hele leven. Hij groeide op in een boerderij aan de winterdijk van de Maas in Rosmalen. Later zag Hans hoe bedreigend de rivier kan worden. Hij was in het sportcentrum van Gennep toen daar in 1993 de dijk doorbrak en hij hielp zandzakken stapelen in Middelaar tijdens het hoogwater in 1995. Toen het project Lob van Gennep startte, voerde hij actie tegen twee alternatieven, waaronder de ‘schuif’. “Gelukkig zijn die opties van de baan.”
Hans Korsten kent de twee gezichten van de Maas. Meestal zorgt de rivier voor plezier en leven, maar als het echt hoogwater wordt, dan berg je maar. “In 1993 verhuisden we naar Middelaar, het dorp waar mijn vrouw vandaan komt”, vertelt Hans. “Ik was exploitant van sportcomplexen en zwembaden en bezig met het nieuwe sportcentrum Pica Mare in Gennep. Dat was bijna klaar voor de opening. Op de avond van het hoogwater van 1993 had ik een slecht voorgevoel. Ik besloot in Gennep te gaan kijken of alles goed was. Ik was alleen in het sportcentrum toen het gebeurde: de dijk brak door. In een mum van tijd stond de boel onder water. De ramen sprongen, de houten vloer dreef. En we konden er niets tegen doen.”
De Maas in bedwang
Middelaar hield het wel droog, dankzij de inwoners die met zandzakken de dijken versterkten. Daaraan herinnert het beeldje met als ondertitel Een dorp keert het water op het kerkplein in Middelaar. Na het hoogwater van 1995 werden nooddijken aangelegd en daarmee dachten inwoners dat Middelaar en de andere kernen voldoende beschermd waren. “Er werd zelfs een boek over geschreven: De Maas in bedwang”, vertelt Hans. “Tijdens de eerste informatieavond over Lob van Gennep waren we dan ook erg verbaasd. Het bleek dat we in juridische zin in een rivierbedding woonden en dat de dijken aangepakt moesten worden om aan de wettelijke norm te voldoen. Betere bescherming is goed, maar de ingrijpende maatregelen in het voorstel had ik niet aan zien komen.”
Burgerinitiatief
”Het project presenteerde drie alternatieven, waaronder ‘de schuif’”, zegt Hans. “Daarbij zou de Lob van Gennep, met zes woonkernen, bij extreem hoog water onder water worden gezet. Daar was ik fel op tegen. Heeft een gebied eenmaal de status van waterberging, dan komt het daar nooit meer vanaf. En Middelaar/Plasmolen liepen veel risico, omdat die dorpen het laagst liggen. Met een aantal dorpsgenoten zette ik het burgerinitiatief Nee tegen de vloedgolf op. Eerst om inwoners goed over de plannen te informeren, later als actiegroep tegen de alternatieven met de ‘schuif’ en ‘drempels en waterberging’. We organiseerden petities, verzamelden handtekeningen en dienden zienswijzen in. Het project liet vervolgens een studie doen naar de alternatieven en toen bleek dat het alternatief ‘Reguliere Dijken’ de voorkeur had. Ik ben blij dat dat direct gecommuniceerd werd. Daarmee verdwenen de onrust en de discussies tussen voor- en tegenstanders.”
De beste oplossing
Het beoogde voorkeursalternatief Reguliere Dijken was voor Hans reden om zich als lid van de omgevingswerkgroep Middelaar-Plasmolen nu te concentreren op de gedetailleerde uitwerking van de plannen. “Ik ben het eens met de visie Reguliere Dijken van de betrokken overheden als de beste oplossing voor onze dorpen”, zegt hij. “Ik wil iedereen bedanken die zich heeft ingezet tegen de schuif. Duizenden mensen hebben onze petities ondertekend en er zijn bijna honderd zienswijzen ingediend. Nu is het tijd om samen met het project de schouders eronder te zetten. Samen moeten we bekijken hoe we de dijkplannen zo goed mogelijk kunnen inpassen, in het belang van onze mooie dorpen. Natuurlijk blijf ik positief en kritisch meedenken met de projectgroep Lob van Gennep. We zijn steeds in gesprek gebleven en we werken met respect samen. Ondanks dat we het echt niet altijd met elkaar eens waren.”
Juridische status
De minister maakte vorig jaar in een brief aan de Tweede Kamer kenbaar dat de juridische status van ‘rivierbedding’ voor de Lob van Gennep verdwijnt. Dit zodra de schop in de grond gaat om de dijken te laten voldoen aan de wettelijke norm. Hans heeft nog een belangrijke aanvullende wens. “Ik hoop dat de stuurgroep het voorkeursalternatief Reguliere Dijken ook omarmt. Als de stuurgroep dit alternatief indient bij de minister, dan zou ik graag zien dat dat gebeurt met een verzoek: om met onmiddellijke ingang de juridische status ‘rivierbedding’ voor ons gebied op te heffen. Zonder dat eerst allerlei procedures doorlopen moeten worden. Dan hebben alle bewoners direct recht op dezelfde schaderegeling bij extreem hoog water.”
Het verhaal van Hans is ook beschikbaar als PDF. Je kunt deze hier bekijken en downloaden.
