Verhalen achter de Dijk - Jan Simons

Volgens Jan Simons (56) ligt Middelaar in het mooiste gebied van Nederland. Hij is geboren en getogen in Plasmolen en woont sinds 1994 in Middelaar. Hij verhuisde niet lang na het hoogwater van 1993. Als lid van twee omgevingswerkgroepen én voorzitter van de Dorpsraad Middelaar-Plasmolen, volgt Jan de dijkverstekingsplannen rond het dorp op de voet. “Dit is de tijd om na te denken over het nog mooier maken van onze omgeving.”

Tijdens zijn jeugd genoot Jan Simons van alles wat de Maas te bieden had. Schaatsen op ondergelopen weilanden, vissen, zwemmen: de rivier leverde vooral plezier op. “Dat veranderde pas in 1993”, vertelt Jan. “Wij woonden in Gennep en hadden net ons huidige huis in Middelaar gekocht. Tijdens het hoogwater van 1993 zagen we hoe enorm de kracht van het water is.” Jan en zijn vrouw verhuisden in 1994 naar Middelaar. Over hoogwater maakten ze zich geen zorgen: dat zou voorlopig niet meer voorkomen. “We dachten: ‘een houten vloer, dat kan prima’”, lacht Jan. “Nog geen jaar later moest ik die nieuwe vloer eruit halen en in veiligheid brengen. Gelukkig hielden we het droog. De saamhorigheid in het dorp was tijdens de hoogwaters enorm, maar ik wil het niet vaker meemaken. Ik ben anders tegen de Maas aan gaan kijken nu ik weet hoe bedreigend ze kan zijn.”

Klimaatverandering

Jan staat dan ook achter de dijkversterkingsplannen van Waterschap Limburg. Om mee te kunnen praten, werd hij lid van de omgevingswerkgroep Middelaar-Plasmolen en de omgevingswerkgroep Dorpsraden. “Helaas was de start niet goed”, zegt Jan. “Het plan voor de ‘schuif’ werd slecht ontvangen. Zelf vond ik dat trouwens de beste optie, omdat we daarmee het langst droge voeten zouden houden. Inmiddels heeft Waterschap Limburg de valse start goedgemaakt. Middelaar heeft straks niet meer de status van rivierbed en daardoor heeft iedereen recht op schadevergoeding na een overstroming. Er mag zelfs weer gebouwd worden in het dorp. Goed nieuws, want dat is noodzakelijk voor het voortbestaan van Middelaar.”

Bomen en compensatie

Het voorkeursalternatief is ‘Reguliere Dijken’, waarbij de dijk in Middelaar vijftig tot maximaal tachtig centimeter wordt verhoogd. “De dijk moet ook verbreed worden en dat betekent dat de prachtige bomenrij langs de dijk moet verdwijnen”, zegt Jan. “Dat is enorm zonde. De projectgroep Lob van Gennep kijkt nu naar een oplossing, want we willen deze bomen behouden. En als dat niet kan, dan moeten ze op een andere plek gecompenseerd worden.”

Goede communicatie

Jan is tevreden over de overleggen en informatiemomenten die het waterschap organiseert. “Als Dorpsraad Middelaar-Plasmolen hebben we ons ingezet om de informatievoorziening te ondersteunen”, zegt Jan. “In maart 2020 hielden we een informatieavond over de Lob. En afgelopen september maakten we samen met de Dorpsraden van Ottersum, Milsbeek en Ven-Zelderheide de Lob-krant, met daarin alle verschillende zienswijzen rond de plannen. Daarna werd al snel bekend dat het alternatief Reguliere Dijken het meest kansrijk is. Het heetste hangijzer, de schuif, was daarmee verdwenen. Dankzij de omgevingswerkgroep Dorpsraden werken de Dorpsraden nu nog meer samen. Als er weer iets gaat spelen dat meerdere dorpen raakt, dan weten we elkaar te vinden.”

Kansen voor verbetering

Nu de schuif van de baan is, denkt de omgevingswerkgroep Middelaar-Plasmolen mee over het nog aantrekkelijker maken van het dorp en het landschap er omheen. Jan: “Ik wil graag dat Middelaar een fijne en veilige plek blijft om te wonen, te werken en te ontspannen. We krijgen nu de kans om verbeteringen door te voeren, dus die moeten we pakken. Een doorkijk naar de Maas vanaf het kerkplein, het doortrekken van het struinpad vanaf Mook, het verbeteren van fietsroutes, zonnepanelen op de dijk: we hebben volop ideeën. Ik hoop dat er in 2026 een dijk ligt die Middelaar goed beschermt tegen het water én dat er mooie recreatievoorzieningen zijn aangelegd.”

Het verhaal van Jan is ook beschikbaar als PDF. Je kunt deze hier bekijken en downloaden.